زندگی آرام

شفاعت حضرت زهرا (س) در محشر
جابر جعفى نیز به حضور امام باقر علیه‏السلام رسیده، عرض کرد:
فدایت شوم، حدیثى در مورد فاطمه علیهاالسلام بفرمایید، که با نقل آن، شیعیان را خوشحال کنم.
حضرت فرمودند: در روز رستاخیز منابرى از نور براى پیامبران نصب مى‏گردد، که منبر رسول خدا از همه مجلل‏تر است
و همچنین منبرهایى براى اوصیا در نظر مى‏گیرند که جایگاه على علیه‏السلام از همه بالاتر مى‏باشد
آنگاه نوبت به فرزندان انبیا مى‏رسد که مقام حسن و حسین علیهماالسلام بس منیع‏تر است.
سپس نوبت فاطمه علیهاالسلام فرامى‏رسد
و او را با تجلیل و شکوه بى‏نظیر به محشر آورند و کنار در بهشت قرار مى‏گیرد، ولى داخل آن نمى‏شود و مى‏گوید: خدایا! از تو مسالت مى‏دارم که مقام مرا در همچو روزى براى اهل محشر معلوم کنى.
از جانب خدا ندا مى‏رسد: اى دختر پیامبر!
برگرد به سوى اهل محشر و هر که را از علاقه‏مندان خود یافتى شفاعت کن.
امام باقر علیه‏السلام مى‏فرمایند:
به خدا سوگند، فاطمه علیهاالسلام شیعیان خویش را یکى پس از دیگرى انتخاب نموده و داخل بهشت مى‏نماید، همان طورى که پرنده‏ها دانه‏ها را برمى گزینند، و سپس شیعه‏هاى آن حضرت نیز، خود شفاعت نموده و علاقه‏مندان فاطمه علیهاالسلام را به بهشت داخل مى‏کنند...
در دنباله این حدیث امام پنجم مى‏فرمایند:
واللَّه لایبقى فى الناس الا شاک او کافر او منافق. (2)
سوگند به خدا، از امت اسلامى کسى باقى نمى‏ماند مگر افراد مذبذب و کافر و منافق و سایر مردم مشمول شفاعت فاطمه مى‏گردند.